Roadtrip-Revive

Deze dag wordt een dag van niks doen. We hebben voor het eerst lekker uitgeslapen in het hostel, Dolphins Beachhouse. Om half 11 durfde ik pas uit mijn bed te komen.

Alles is hier roze.
Alles!

We kunnen in ieder geval moeilijk verdwalen. Dit misbaksel is niet te missen.

Lotte, Mila en ik hebben nog een kleine poging gedaan om iets van onze dag te maken. We zijn de uiterst vermoeiende vijf minuten naar het strand gelopen en daar neergeploft. Ik heb een duik in het niet-eens-zo-koude-zeewater genomen! Voor niet te lang natuurlijk. Je weet maar nooit of Fluffy op de loer ligt..

De wind was behoorlijk aanwezig vandaag zodat het liggen op het strand al snel in een behoorlijke uitdaging veranderde. Nadat we alledrie van onze eerste drie huidlagen verlost waren door het heftige strandstralen besloten we de rest van deze ontzettende warme dag bij het hostel door te brengen.

We vergeven het hostel de roze kleur des wanhoop even aangezien het wél voorzien is van een zwembadje! Terwijl Lotte de zoektocht naar een baantje voortzette dipten Jamila en ik onze grote teen in deze tobbe om nog een beetje af te koelen. De rest van de dag liet zich kenmerken door excessief niks doen en poeh, wat waren we daar aan toe zeg!

'S avonds heb ik nog even gezellig met Davíd gebabbeld aan de telefoon voordat onze nieuwe kamergenoot, Lucas uit Argentinië, ons kwam vergezellen. We hadden het erger kunnen treffen dan deze man met een te vlotte babbel en teveel blikken in de spiegel naar zijn eigen opgepompte armen.

Ik dook met een boek m'n bed in en besloot morgen nog even geen wekker te zetten..