Sydney!

Eindelijk waren we dan aangekomen in Sydney! Het was kwart voor tien 's ochtends, dus we hadden nog genoeg tijd om rond te kijken. Ik was allang blij dat ik nu in ieder geval een tijd verlost was van het vliegen.. Wat een hell. Niet dat onze eindbestemming (incl. een fijn bed!) al enigszins dichtbij was. Voor we die zouden bereiken zouden er nog heel wat uren verstrijken. Allereerst hebben we op Sydney vrijwel meteen de eerste McDonald gespot! Man, wat blijft dat teleurstellend. Het vliegveld was wel weer heerlijk duidelijk, schoon en Engels, wat na onze ervaringen in China echt een opluchting was. Nadat we ons even hadden opgefrist en omgekleed in een overvol toilet met voor mijn gevoel alle Chinezen uit de afgelopen vlucht zich ophielden, vertrokken we met de trein richting het centrum van Sydney.

Het was er warm, maar niet plakkerig vervelend warm zoals in China. De schaduwen zijn nog verbazingwekkend koud! Zo koud dat Jamila gewoon lekker d'r vestje aanhield. Ik niet, aangezien ik nog steeds koppig blijf volhouden dat het warm zat is!

In het centrum hebben we beide een simkaartje gefixt met data zodat we overal gemakkelijk Google maps kunnen openen. We hebben beide het richtingsgevoel van een aardappel dus ik vermoed dat we die ook echt nodig gaan hebben. Stiekem ook om andere reden..

*kuch* Pokémon go *kuch*.

Hierna hebben we een overheerlijk broodje gehaald voor een schappelijke Amsterdamse prijs. De prijzen vallen me tot nu toe erg mee! Met onze nieuwe buit zijn we in een gezellig parkje dichtbij het treinstation wezen ontspannen voordat we op onze trein naar Blacktown stapten. In het parkje hebben we ons als een stel echte toeristen vergaapt aan de aparte vogels (letterlijk) die om ons heen liepen. Ibissen en andere rariteiten. Heerlijk hoe we van deze ogenschijnlijke normale dingen al zo kunnen genieten.

Hierna namen we de trein naar Blacktown. De treinen zijn fantastisch. De rugleuningen van de stoelen zijn 'heen en weer' te flippen. Echt fantastisch!

In Blacktown werden we al gauw aangesproken door een vriendelijke vent die schijnbaar familie heeft in Nederland. Ik quote: "Yes mate, I have an oma!"
Me too, mate! Me too!

Na een uurtje overstaptijd zijn we op de trein naar Lithgow gestapt. Het was ondertussen na 6u en dus al donker. Daglight savings blijken echt ontzettend relevant te zijn hier. De zon gaat hier echt heel snel onder.

In Lithgow werden we rond half 11 opgehaald door onze Hollandse vriend Roderick en hebben we zijn nieuwe Aussie vriendin Karissa ontmoet. Super gezellige mensen. Samen met hen reden we naar Rodericks huis en ons tijdelijke onderkomen, Rocketstreet in Bathurst.

We hebben ons het uur in de auto op weg vermaakt met het tellen van de aangereden kangaroes en wombats.

"ROADKILL! No, I saw it first, damnit!"

Maar mensen!! De sterren!!
Ze zijn fantastisch hier!!
Het stadje Bathurst is al redelijk in the middle of nowhere en de sterren zijn zo duidelijk! En zo anders als ze thuis zijn! Ik heb de hele weg naar boven zitten staren. Echt wel dat ik dit ga fotograferen voor ik naar huis ga. Je kan gewoon de melkweg zien liggen!

Onderweg hebben we een opwarmmaaltijd opgepikt bij de Woolworths (liefkozend Woollies genoemd door bewoners) en zijn we na aankomst thuis vrij snel ons bed ingedoken. Na amper slaap de afgelopen drie dagen vonden we 11uur een schappelijke tijd om onder de wol te duiken in het luchtbed wat Roderick al zo lief had klaargemaakt.

Holymoly. Wat was het koud! De hele nacht hebben we liggen rillen. Ik heb met veel dingen rekening gehouden, maar nachtvorst was daar niet één van. En het ontbreken van centrale verwarming ook niet. Verder hadden we echt niks te klagen. Wat waren we blij met een bed!