Fraser Island! Champagne & Ryolite - Reisverslag uit Rainbow Beach, Australië van Marloes Lof - WaarBenJij.nu Fraser Island! Champagne & Ryolite - Reisverslag uit Rainbow Beach, Australië van Marloes Lof - WaarBenJij.nu

Fraser Island! Champagne & Ryolite

Door: Marloes

Blijf op de hoogte en volg Marloes

10 Oktober 2017 | Australië, Rainbow Beach

Ook al zijn de dagen lang, ik blijf toch wel vroeg wakker worden.. Opzich heel fijn. Kan ik even rustig douchen zonder dat er een gigantische rij staat! Ondanks de matten-van-steen heb ik toch lekker geslapen. De meest bizarre geluiden kwamen langs. Het mooiste was toch het gekwaak van de gigantische kikkers die hier overal zitten.

Rond half zeven stond ik dus enthousiast te poedelen in de kleine badkamer. Na een ontbijt (inclusief cereal! de echte aussie experience!) zijn we in onze auto's gestapt onderweg naar het volgende hoogtepunt: Eli Creek!

Voordat we hier aankwamen kwamen we langs een aantal kleine vliegtuigjes die af en aan vlogen over het strand. Hier kregen we de keuze of we wilden meevliegen met een rondje over het eiland.

Vliegen is nooit mijn hobby geweest, dus ik vond het een mooie persoonlijke overwinning om in dit kleine gammele dingetje te stappen en zo het eiland vanaf de lucht te verkennen! Samen met Mariska en vier anderen uit onze groep stapten we in en stegen we na een hobbelige rit over het strand op. Vanuit de lucht hadden we een perfect uitzicht op verschillende geheimen meren op het eiland, zoals het butterfly lake. Deze meren zijn alleen toegankelijk voor de oorspronkelijk bewoners van Fraser. De verscheidenheid aan kleuren is ook opmerkelijk! Ieder meertje lijkt in een compleet eigen kleurenschema te passen.

Ook zagen we hier de grote zandduin in de vorm van bigfoots poot en als klap op de vuurpijl zagen we maar liefst zes walvissen toen ons vliegtuigje over het water zoefte! Moeders met kalfjes en vanalles! Toch een heel ander gezicht dan vanaf het strand. Prachtig!

Halverwege de rit begon mijn Australische ontbijt wel redelijk op te spelen. We hadden niet langer onderweg moeten zijn want dan had ik het teruggezien!

Vliegangst 0 - 1 Marloes

De rest van de rit naar Eli Creek hebben Mariska en ik de Duitse meiden voorin weggejaagd en zijn we voorin gaan zitten. Bazzahh beloofde ons een biertje als we de auto achterons konden raken als we misselijk werden..

Tempting. Bier is duur hè.
Bazzah had mazzel. Mijn ontbijt bleef zitten waar het hoorde.

Na een heftige rit over het zand kwam dan eindelijk Eli Creek in beeld. Eli Creek is de grootste zoetwater stroom op de oostkust van Fraser Island. Via dit stroompje raast per uur meer dan vier miljoen liter water naar het strand en de oceaan in. Belangrijker: je kan er heerlijk in dobberen! Het is gemakkelijk om de stroom een stuk naar boven te volgen via de scenic board walks die zijn aangelegd langs de randen. Via een trappetje kom je vervolgens bij de ondiepe stroom waar je je heerlijk op een band naar beneden kan laten drijven. Het water is ontzettend puur! Je kan er zelfs uit drinken. Er werd wel aangeraden naar het begin te lopen van de stroom als je dorst heb.

Ik zeg bewust het begin van het stroompje. Je weet hoe mensen zijn hè. In het water..
Daar hoef ik niets van te nuttigen.

Onze volgende stop was het Maheno shipwreck. De SS Maheno was een ocean liner in het bezit van de Union Company of New Zealand. Ze voer door de Tasmaanze zee, van Nieuw Zeeland naar Australia vanaf 1905 tot 1935. Ook werd ze gebruikt door de New Zealand Naval Forces als een ziekenhuis schip tijdens de eerste wereld oorlog. Het schip spoelde in 1935 aan op Fraser Island en daar ligt ze nog steeds als een toeristische attractie. Als je je bedenkt hoe groot dit kreng moet zijn geweest (maatje Titanic) besef je je pas hoe weinig er nog over is van dit eens majestueuze schip. De flink doorroeste hoop metaal werkt wel prima op foto's!

Iedereen had toch alweer flinke honger na dit verplichte rondje sightseeing, dus we stopten halverwege om een heerlijke lunch te bereiden. Zoals gister had onze auto lunchdienst, dus nadat we de sla, tomaat en andere gezonde lekkernijen hadden gesneden kon iedereen aanvallen. Toen zelfs alle koekjes opwaren stapten we voldaan weer in onze auto's.

Na onze lunch stond het volgende hoogtepunt op de planning: the Champagne Pools. Deze poelen zijn de enige plaats waar je veilig de oceaan kan verkennen op Fraser Island. Het eiland is een broedplaats voor gevaarlijke haaien, dus het wordt hier ten strengste afgeraden te zwemmen in zee. Volgens onze guide hebben we maar liefst kans van 5% om een haai tegen te komen. Geen kans die ik zal nemen!

De Champagne Pools zijn gelokaliseerd tussen Indian Head en Waddy Point net voorbij de Seven Miles Beach. Het zijn poelen naast de oceaan die worden gevuld door het zeewater wat over het vulkanisch gesteente heen slaat. De bubbeltjes die hierbij ontstaan geven de poolen hun naam. Je kan hier dus veilig in de oceaan zwemmen zonder het risico te lopen aangevallen te worden door haaien! De Champagne Pools worden ook wel een 'natural fish trap' genoemd door de oorspronkelijke bewoners. Dat mocht ik weten ook! Nadat ik het water in was gedonken en rondkeek met iemands onderwater brilletje kreeg ik de schrik van m'n leven. De Pools zijn rijkelijk gevuld met allerlei kleine en grote vissen.

We hebben heerlijk rondgedobberd in het zilte water voor we via de boardwalk weer terug liepen naar de auto's. De weg naar de poelen liep via hoge trappen die behoorlijk heet werden in de zon. En liet mij nou geen slippers hebben meegenomen!

Hier had je ook een goed uitzicht op onze volgende stop; Indian Head, een flinke rotspartij die uitsteekt in zee en zo het meest oostelijke punt van Fraser Island belichaamd. De rotspartij heeft zijn naam te danken aan Captain Cook. Deze 'ontdekte' Indian Head op de avond van 19 mei 1770 en vernoemde het naar de groepen aboriginals die hij op de rots zag staan. Hierna is de goeie vent toch maar een stuk doorgevaren om een veiliger gebied aan het vaste land om te claimen. The term 'Indian' werd vroeger trouwens gebruikt voor oorspronkelijke bewoners van meerdere landen. De kapitein haalde het land niet in de war met India!

Indian Head bestaat voornamelijk uit rhyolite welke ongeveer 50 tot 80 miljoen jaar geleden is ontstaan door vulkanische activiteit. De klim omhoog op blote voeten was dus een hele ervaring! De rotsen waren glad, dus het voelde als een enorme uitdaging. Het was ook hoger dan ik op het eerste gezicht dacht! Het was het waard.

Nadat we de rots beklommen hadden hadden we een 360° uitzicht over de oceaan, het strand en de omliggende gebieden. Ook bleek dit een perfect uitzichtpunt te zijn voor het spotten van schildpadden! Massa's van deze beestjes zwommen in het water onder de hoge rots en kwamen soms boven om lucht te happen. Tot onze grote verrassing zwommen er op een gegeven moment drie donkere schaduwen achter elkaar aan lang de basis van de rots. We twijfelden in de eerste instantie of het hier om grote tonijnen of toch flinke haaien. Bazzah was uiteindelijk in staat de schaduwen op mijn foto's te identificeren als haaien!

Geweldig.
5% hè..
Ik heb mazzel!

De mannen van de groep konden het uiteraard niet laten de rots te beklimmen. Stelletje adrenalinejunkies dat het zijn.. Ik vraag me af of ze de haaien ook gezien hadden.

(Darwin..!)

Indian Head was de laatste stop van vandaag. De volgende bestemming was ons hostel waar het de beurt was aan een van de auto's om voor ons te koken.

Ik begin steeds meer te wennen aan het rijden in onze auto. Ook aan Bazzahh die elke plas water aangrijpt als een excuus om mij zeiknat te krijgen.. Ik ga alsnog echt mijn raam niet dichtdoen!

We hebben sowieso een hele gezellige groep. Het is continu heel gezellig achterin onze wagen. Het helpt ook behoorlijk mee dat we vier aan vier naast elkaar zitten en zo gemakkelijk met z'n alle kunnen babbelen. Zo slecht hebben we het nog bekeken in de eerste auto! Het is zo leuk dat ik zelfs de potentiële hersenschudding op de koop toe neem.

Vandaag is ook de volgende groep Fraser Island backpackers aangekomen op het hostel. Tussen deze mensen liep toevallig ook Marlou rond. Deze gezellige Nederlandse kwamen we al eerder tegen in Noosa! Zo gek hoe je iedereen steeds tegen het lijf blijft lopen.

Nadat we onze maaltijd van aardappelen, groente, mais en steak (Jamila was blij met me!) hadden genuttigd werden we uitgenodigd om beerpong te spelen.

Alleen niet met bier, maar met water.
Voor vijf dollar.

Oftewel, iedereen verliet het oord om eigen binnengesmokkelde drank op te drinken aan het strand. Jammer hoor. Gister was zo leuk!

'S avonds heb ik nog even gezellig met Loes en Danny zitten ouwehoeren. Heerlijke mensen! Zo gezellig. Echt dat we ze gaan opzoeken als we terugkomen in Nederland!

Ik ben er vroeger ingedoken dan gister. Ik wordt oud hè.
25.
Poeh.

  • 22 Oktober 2017 - 21:50

    Davíd:

    Haha jij heb die mazzel weer met die haaien! Wat geweldig ^^ en wat een avontuur weer, wat heerlijk! Zo te horen gaat het allemaal prima ;D super fijn ^^. Op naar het volgend verhaal! :D

  • 31 Oktober 2017 - 12:31

    Sonja:

    Ik mis toch wel een beetje een Nathan update in de dit verhaal, durven er nog mensen in de auto te stappen?

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marloes

Actief sinds 10 Sept. 2017
Verslag gelezen: 242
Totaal aantal bezoekers 16344

Voorgaande reizen:

07 September 2017 - 04 December 2017

Mijn eerste reis

Landen bezocht: