Katoomba! Blue mountains for Dummies

We lagen al rond 9 uur in bed. We hebben tóch nog redelijke moeite om weer in het ritme te komen! Tegen 8 uur zijn we weer op gegaan. We moeten duidelijk nog even wennen hier!

De dag begon goed.. Aangezien we morgen wilden vertrekken naar Sydney zijn we opzoek gegaan voor een hostel om woensdag in te checken. Laat dit zelfs al teveel gevraagd zijn aan onze arme gejetlagde breinen. We hebben uiteindelijk een hostel geboekt voor donderdag! Oftewel een dag te laat.. Wat ben ik blij dat we hier nog een extra nachtje bij kunnen boeken in dit super chille hostel met onze privékamer! Dit geeft ons ook nog een extra dag om de Blue Mountains te bezoeken. Geluk bij een ongeluk! Het is hier ook zo ongelofelijk mooi dat ik er stiekem heel blij mee ben.

We besloten vandaag een "Bush for dummies" tour te nemen. Een skyway (klein karretje van glas aan een kabel. Super veilig) vanaf de rand van Katoomba nam ons mee over een gigantische vallei waar we een onvoorstelbaar mooi uitzicht hadden over de Jamison valley, de andere kant van de sisters en over de opgedroogde Katoomba Falls. Persoonlijk vind ik de naam "Katoomba Drizzle" iets beter van toepassing. In de laatste honderd dagen heeft het er maar drie geregend, dus vandaar dat de waterval niet zoveel voorstelt op het moment. Grappig dat het in Holland eerder andersom lijkt te zijn. Ik ben vaak blij met drie dagen droogte uit honderd dagen regen. (We begrijpen weer waarom we zijn vertrokken!)

Aangekomen aan de overkant zijn we een stuk afgedaald om bij de waterval zelf te komen. Ik ben uiteindelijk een stukje de waterval opgeklommen wat resulteerde in geweldige foto's, een zeiknatte kont en een gekrengte trots.

Totally worth it.

We namen dezelfde weg terug en namen vervolgens vanaf ons beginstation de Railway naar het diepste punt in de vallei. De Railway was oorspronkelijk bedoeld om mijnwerker de diepe vallei in te transporteren voordat ze aan hun afdaling naar de mijnen konden beginnen. Tegenwoordig is het omgebouwd om wandelaars naar de bodem van het regenwoud te rijden. Al is "rijden" hier niet helemaal van toepassing. 180 graden afdaling komt meer in de buurt.

Voor de daaropvolgende Walkway hadden we een paar uur uitgetrokken. De route bleek echter een een stuk korter dan verwacht, dus hebben we gelijk de kortere routes ook allemaal gelopen. Als dit de standaard wordt dan komt het allemaal wel goed.

Wel hebben we fantastische Lyrebirds gespot! Zoek ze op. Ze zijn geweldig! Ze doen de geluiden van andere vogels na, maar ook bijvoorbeeld geluiden van camera's, pratende mensen en bijvoorbeeld kettingzagen. Zulke rariteiten zijn we helaas niet tegengekomen maar wel exemplaren die er een verscheidenheid aan vogelgeluiden door elkaar gooiden. Ook kwamen we hier onze volgende kleine kangaroe tegen en een verscheidenheid aan andere kleine kleurige vogeltjes.

Naast eucalyptusbomen staan er in deze bush nog een flinke hoeveelheid andere flora. De mooiste was toch de Turpentine tree. We kwamen bomen tegen die waren getroffen door bliksem, bushfire, genetische defecten en parasiterende planten maar die allemaal gemeen hadden dat ze weigerden te sterven! Ook als ze dan eindelijk aan het einde van hun leven kwamen en omlagen blijft het hout makkelijk honderd jaar liggen zonder te verrotten. Dat noem ik pas tropisch hardhout!

Aan het einde van de paden hebben we de Cablecar omhoog genomen. Hier wachtte de volgende shock op ons: er zijn gratis watertappunten! Inclusief ijs! In het land waar alles zo duur is zijn we iets gratis tegengekomen! Onze innerlijke Hollander is gelukkig.

Daarover gesproken.. We hadden toch een onbeperkte pas voor alle routes dus..

Eerst hebben weer de skyway op een neer genomen naar de falls! Hier vertelde een Australiër ons over het onrecht wat zich hier blijkbaar al jaren afspeelde. Onder de Three Sisters bevindt zich namelijk nog een kleine zandsteenpiek. Deze heeft alleen geen officiële naam, maar wordt door de locals liefkozend Kevin genoemd. Hij probeerde ons over te halen onze foto's van de Sisters te delen onder de belangrijke "hashtag": #AcknowledgeKevin. Dus wie zich geroepen voelt..

Hierna zijn we gewoon nog een keer naar beneden de valley ingedoken met de cableway (onder het mom van: we hebben er toch voor betaald!) en na de korte wandeling terug naar boven gereden met de Railway. Dat was toch een hele ervaring achteruit dan vooruit!

Voor het avondeten heeft de Aldi om de hoek (en de mand gratis spullen die we aantroffen in de keuken van ons hostel) ons geïnspireerd tot ons (nu al famous) tomaat-tonijn-kool-rijst-wortel-prakje, die we waarschijnlijk nog dagen eten. Jottum!