Airlie Beach! Tot tien leren tellen.
Door: Marloes
Blijf op de hoogte en volg Marloes
19 Oktober 2017 | Australië, Airlie Beach
Een wonder is geschiet: geen brandalarm! Maar wel weer een hoop regen. Ik begin een patroon te zien..
Er doet zich vandaag nog een probleem voor. Jamila heeft al haar spullen bij zich voor haar aankomende vitamine B12 shot, alleen hebben we nog niemand gevonden die de naald in haar kont wilt steken. Bij de dokterspost hier in Airlie Beach vragen ze maar liefst zeventig dollar voor deze kleine moeite. We moeten dus gauw ergens een verpleger vandaan halen voordat ikzelf, met mijn beperkte ervaring met naalden, haar lek moet prikken.
Dit is een vooruitzicht waar we beide minder blij van worden.
Waar we wel blij van werden was het ijsje waar we na het bezoek aan de dokterspost wel aan toe waren.
De regen blijft zachtjes aan naar beneden kletteren en nadat we een tijdje onder een overkapping hadden gezeten in het gezelschap van een stel ouwe bezopen kerels besloten we ons gewonnen te geven en naar het hostel terug te gaan. Je raadt het nooit. Het brandalarm ging af!
De technische dienst geeft de schuld ondertussen aan de vochtigheidsgraad. Het zijn immers geen brandalarmen, maar alarmen die ook bij andere substanties af gaan.
Heel verstandig om deze te installeren in een gebied waar ze het halve jaar in een regenseizoen zitten, toch?
Als dat alarm vannacht weer afgaat sloop ik hem. Ik ben serieus.
Robin-Jess kwam ook weer even buurten. Verder bestond de dag uit onze spullen op orde krijgen, scrapbooks maken, blogs schrijven, enge insecten uit onze kamer jagen, pogingen wagen tot koken, de serie Blue Mountain State kijken en voorbereidingen treffen voor het zeilen morgen.
De kers op de taart waren onze nieuwe buren aan weerszijde van onze kamer. Dit stel dronken gasten kwamen een voor een een babbeltje maken terwijl wij op chill-stand op ons bed lagen. Héél gezellig. Eentje had duidelijk moeite met tot drie tellen aangezien hij onze kamer in rende in plaats van zijn eigen kamer. Top.
Er doet zich vandaag nog een probleem voor. Jamila heeft al haar spullen bij zich voor haar aankomende vitamine B12 shot, alleen hebben we nog niemand gevonden die de naald in haar kont wilt steken. Bij de dokterspost hier in Airlie Beach vragen ze maar liefst zeventig dollar voor deze kleine moeite. We moeten dus gauw ergens een verpleger vandaan halen voordat ikzelf, met mijn beperkte ervaring met naalden, haar lek moet prikken.
Dit is een vooruitzicht waar we beide minder blij van worden.
Waar we wel blij van werden was het ijsje waar we na het bezoek aan de dokterspost wel aan toe waren.
De regen blijft zachtjes aan naar beneden kletteren en nadat we een tijdje onder een overkapping hadden gezeten in het gezelschap van een stel ouwe bezopen kerels besloten we ons gewonnen te geven en naar het hostel terug te gaan. Je raadt het nooit. Het brandalarm ging af!
De technische dienst geeft de schuld ondertussen aan de vochtigheidsgraad. Het zijn immers geen brandalarmen, maar alarmen die ook bij andere substanties af gaan.
Heel verstandig om deze te installeren in een gebied waar ze het halve jaar in een regenseizoen zitten, toch?
Als dat alarm vannacht weer afgaat sloop ik hem. Ik ben serieus.
Robin-Jess kwam ook weer even buurten. Verder bestond de dag uit onze spullen op orde krijgen, scrapbooks maken, blogs schrijven, enge insecten uit onze kamer jagen, pogingen wagen tot koken, de serie Blue Mountain State kijken en voorbereidingen treffen voor het zeilen morgen.
De kers op de taart waren onze nieuwe buren aan weerszijde van onze kamer. Dit stel dronken gasten kwamen een voor een een babbeltje maken terwijl wij op chill-stand op ons bed lagen. Héél gezellig. Eentje had duidelijk moeite met tot drie tellen aangezien hij onze kamer in rende in plaats van zijn eigen kamer. Top.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
