Bathurst

Eindelijk heb ik weer een nachtje geslapen. De kou gooide vooral bij Mila roet in het eten. Door d'r bevroren voetjes heeft ze amper een oog dichtgedaan. Mijn gesnurk kan daar ook aan bijgedragen hebben..

'S ochtends zijn we vroeg opgestaan om weer lekker in het ritme te komen. We zijn begonnen met het uizoeken van onze groeiende stapel foldertjes. We hebben allebei een zwaar hoardings-probleem en de kilo's papier werden toch een beetje sneu. We zijn beide bezig een scrapboekje te maken en ik ben bang dat ze nu al overvol raken..

Nadat we vol enthousiasme de was hadden gedaan en opgehangen zijn we op verkenningstocht gegaan in Bathurst. We moeten er beide nog erg aan wennen dat de auto's links rijden. De hoeveelheid bijna-aanrijdingen was niet echt grappig. Het stadje heeft veel weg van een Amerikaans stadje. Elk huisje is anders! En van een stoep hebben ze hier ook niet gehoord. Ik weet niet hoe we het voor elkaar kregen, maar na het vertrekken uit Roderick zijn huisje zijn we compleet de verkeerde kant opgelopen. Het centrum hebben we 's middags dus compleet gemist. Onze flinke wandeling bracht ons uiteindelijk aan de rand van de stad waar zich een gigantisch racingparours bevindt (Mount Panorama). Helaas was zowel het parcour als de rest van het plaatsje compleet uitgestorven op zondag. In deze buurt zagen we ook onze eerste (levende) kangaroe in het wild rondbanjeren. Die kan vast van de bucketlist af! Ook zitten er hier nog meer aparte gevederde vrienden die nog vreemdere geluiden produceren! Ik blijf lekker mijn ogen uitkijken.

Roderick heeft ons een hoop vertelt over zijn nieuwe woonplaats. Schijnbaar is 'the queen of England' er op bezoek geweest. Dat is een big deal hier in Australia! Het stadje heeft ook een flinke university (waar ik spontaan werd verbonden met het VU WiFi netwerk) en een eigen airport! Gek genoeg alleen geen normale aansluiting op het OV-netwerk..

'S avonds zijn we samen met Roderick het centrum ingegaan en op zoek gegaan naar de Mexicaan om ons onder het genot van bordspellen vol te eten. Deze zaak bleek helaas al dicht. Het zelfde gold voor de keuken van het café waar we daarna terecht kwamen. Uiteindelijk kwamen we aan bij een hotel waar ze gelukkig nog nét aan hamburgers serveerden. Daar ging ons plan om semi-gezond te eten.

Vanavond gaan we lekker slapen onder een extra deken en met de elektrische verwarming! Morgen staan we namelijk weer vroeg op!