Roadtrip! Coffs Harbour

We werden wakker in ons hotelletje in Coffs Harbour. Gister hebben we nog niet veel gezien van dit plaatsje dus zijn we allereerst naar de daadwerkelijke haven van Coffs Harbour gereden.

De haven werd grotendeels verbouwd, dus hier was niet schokkend veel te zien. De haven leidden ons wel naar Muttonbird island, een schiereiland met als enig doel het zijn van een broedterrein van deze trekvogels. Op het eiland zijn allemaal flinke gaten in de grond te vinden. Deze worden in de zomermaanden door de vogels gebruikt om in te nestelen. Over dit eilandje loopt één paadje naar het uiterste puntje van het eiland en terug. Hier kregen we de schrik van onze leven. In de verte zijn walvissen te zien! Echt fantastisch. Toen weer dezelfde soort eagle als gisteren voorbij vloog en ik hiervan een redelijke foto wist te schieten was mijn ochtend helemaal compleet.

Hierna gingen we op weg naar de Forrest pier lookout. Voordat we hier aankwamen reden we langs een waterpretpark: Big Banana! Volgens Petr is de gele banaan voor de deur bijna een verplicht fotomomentje. We zijn ahkward naar dit gigantische fel gele plastic object gerend om binnen drie minuten super veel foto's te schieten (en we keihard werden uitgelachen door mensen op het terras ernaast) waarna we terug zijn gerend naar de auto waar Petr op ons wachtte.

Worth it.

Forrest pier lookout was helaas afgesloten wegens renovaties. We kwamen dus niet helemaal boven, dus zijn we onderweg maar even gestopt op een mooi plekje om rond te kijken en te lunchen. In deze buurt worden avocado aan de weg verkocht, zoals je bij ons ook vaak ziet met andere soorten fruit. Bij het eerste stalletje kocht Petr de laatste avocado voor onze neus weg. We dachten dat we het hem nooit zouden vergeven, tot we bij het volgende kraampje een veel betere deal tegen kwamen!

We vervolgden onze roadtrip naar het plaatsje Red Rock, vernoemd naar de flinke rode rotsen die in de waterlijn van het strand liggen. Allereerst kwamen we aan bij een klein strandje waar we stenen over de golven hebben laten stuiteren. Petr is er een stuk beter in dan ik, damnit. Nadat we iets verder doorliepen kwamen we bij het flinke strand waar de befaamde rode stenen in het water lagen.

Nja, "rood"

We besloten de rotsen om te dopen naar "Red-ish". Dit past stukken beter! Het strandje was lekker rustig en het was lekker warm. Het beviel ons alle vier prima om hier even rond te banjeren en van de zon en het water te genieten.

Verder is er in deze buurt weinig te vinden, dus besloten we de gok te wagen en een stukje landinwaarts te rijden naar een watertje met de naam Kangaroo Creek. De weg was zo'n 30km lang en de bevolking werd dunner en dunner. Na een tijdje waren er af en toe boerderijtjes te vinden en boerenland met flinke koeien. Ik sukkelde tijdens deze rit half in slaap.

Toen we uiteindelijk aankwamen bij bestemming bleek dat de creek niet te bereiken was. Aan alle zijdes leek het omgeven door privé terrein van de boeren en hekken met waarschuwingsborden. Verder was er ook niks te zien hier, behalve kangaroes. De creek doet zijn naam eer aan! We zijn maar op hangende pootjes terug gereden naar het plaatsje Grafton vanwaar we weer op onze route zaten.

Onze volgende slaapplaats bevindt zich in Ballina. De route bracht ons langs kilometers aan sugar cane velden en over Chatsworth island en Harwood island. Deze gebieden zijn in het natte seizoen af en toe onbegaanbaar omdat ze compleet kunnen overstromen. Met onze timing zit het in ieder geval goed! Hierna vonden we een plek naast de weg waar we naar de zonsondergang konden kijken. Het is jammer dat het zo vroeg is maar, damn, wat is het mooi!

De tank begon ondertussen wel weer te zeuren. Gelukkig is de brandstof hier niet zo duur als thuis. Diesel is maar 1.229 dollar per liter!

Ons hotel in Ballina werd gekenmerkt door een chagrijnige vent achter de bar/ receptie. Nadat hij er twintig minuten voor nodig had zich te bedenken dat hij ons onze sleutel moest geven stelde de beste man zich voor:

Craigh.

Deze vent heet Craigh. Hier was ik mentaal niet op voorbereid.

Damnit Craigh.

Ons dinner hebben we gegeten in de Subway. Het meisje achter de counter begreep niet waarom mijn eerste vraag was:

"You got bread?"

"...
..Yes..?"

"Great! DEZE HEBBEN WEL BROOD"

Voordat we terug liepen naar Aussie Hotel hebben we een korte stop gemaakt aan de boulevard aan het water. Dit was een mooi gezicht in het donker. Er was geen strand, geen stijgers, alleen een stenen rand die regerecht het zwarte niks in duikt.

Het Aussie Hotel wordt ook gekenmerkt door dronken mannen die overal rondhangen en gokkasten en andere gokspellen. Aan de andere kant hangt het vol met flyers voor hulp bij gokverslavingen. Prachtig. Ballina lijkt wel het Marken van Australië.